De dagen worden snel korter. De zon neemt snel af in intensiteit en de herfst klopt ongeduldig op de deur. Vandaag hebben we de eerste koude prik. Vanochtend was het amper 10° en zware bewolking verhindert het kwik om hogerop te kruipen. Het is dit jaar helemaal anders dan vorig jaar, toen hadden we temperaturen van om en bij de 25° en volle zon. Ja, het mooie najaar is voorlopig een vrome wens. Maar goed, dat verhindert ons niet om de komende winter voor te bereiden.

Gisteren hebben we onze verwarming op punt gezet. Anne heeft de houtkachel gekuist en gezwart terwijl ik de schouw en schouwpijp heb gereinigd. Gelukkig was de zon van de partij en bleef alles droog. Op het dak klauteren doe ik elk jaar een keer of zes. Het is altijd wel een heel gedoe met ladders. Een eerste schuifladder helpt mij om op het dak van de garage te klimmen. Ondertussen neem ik een kleine vouwladder mee waarmee ik mij, vanop de nok van het garagedak, op het dak van het huis hijs. Hier loop ik voorzichtig over de pannen om meermaals per jaar de dakgoten te kuisen. Dit werkje is een noodzaak omdat wij leven van regenwater. We proberen dit regenwater dan ook zo zuiver mogelijk te houden vandaar dit onmisbare reinigingswerk. Maar één keer per jaar loop ik over het dak naar de schouw met in mijn handen een schoorsteenveegborstel.                                                                                                                                                              Ik probeer mijn voeten steeds op twee dakpannen te zetten. De druk van mijn gewicht op één pan zou deze wel kunnen breken en dan moet ze dadelijk vervangen worden. Dat is een job die ik liever vermijd. Dakpannen heb ik voldoende in reserve maar ze  vernieuwen is een heftige klus. Eens bij de schouw moet ik de deksteen verwijderen en dat is het tweede zwaarste onderdeel van het vegen van onze schouw. Deze steen weegt om en bij de dertig kilo en het is geen pretje om die, met de benen gespreid op de nok van het dak, te lichten en heel voorzichtig op de pannen neer te leggen. Eén verkeerde beweging en dertig kilo beton glijdt uit mijn handen en kan enorme schade berokkenen aan pannen en schouw. Maar dit stugge ding moet nadien weer op de schouw geplaatst worden en dat is de, volgens mij, de zwaarste en gevaarlijkste uitdaging eens per jaar. Het vegen van de schouw is een gemakkelijke klus en zelfs plezant om te doen maar het terugzetten van de deksteen is het werkelijke sluitstuk van dit gebeuren. Gelukkig is alles gisteren vlot verlopen en hebben Anne en ik zowel houtkachel als schouw helemaal zuiver gekregen. De winter en vooral de koude kan komen. Het hoeft niet dadelijk te zijn maar we zijn graag goed voorbereid. Zoals ik vroeger al schreef, ik ben liever de mier dan de krekel.                      

We zorgen niet alleen voor ons comfort door een kuisbeurt van kachel en schouw maar ook door nog betere isolatie van onze woning. Zo hebben we vorige week een nieuwe garagedeur besteld. Ze zal geplaatst worden in de loop van oktober en dus voor een eventuele koude winter. De huidige deur is tegen de de muur gezet en daardoor blijven er een paar spleten tussen deur en muur. Ik heb dit euvel proberen op te lossen door een houten kader rondom de deur te plaatsen. Het is nu veel beter maar niet honderd percent. De deur zelf klemt een beetje en daardoor is ook de sluiting niet perfect. Kortom het was tijd voor een andere en betere toegangsdeur. Ditmaal zal ze in de muuropening geïnstalleerd worden en zal ze uit kunststof bestaan met geïntegreerde isolatie. Het voorziene raampje zal uit driedubbel glas gemaakt zijn, wat ideaal is voor een buitendeur. Kortom onze voorraadplaats zal veel beter beschermd worden tegen warmte en koude en daarenboven kunnen we deze ruimte dankzij het raampje gemakkelijker verluchten.                                                                            Anne profiteerde van de aanwezigheid van de verkoper van CTH om tegelijkertijd andere, nieuwe en makkelijker te hanteren vliegenramen te bestellen. CTH is de firma waarbij wij al onze deuren, ramen en luiken gekocht hebben. Zij hebben ze ook gemonteerd en we zijn tot op heden zeer tevreden over de aankopen en hun plaatsing. CTH is niet goedkoop maar degelijk en betrouwbaar. Dus binnenkort worden ook de door mijzelf gemaakte en geïnstalleerde vliegenramen vervangen door professionele. Waarschijnlijk was mijn oplossing tegen alle vliegend ongedierte reeds geruime tijd een doorn in het oog van Anne. Maar goed binnenkort verdwijnt ook dit laatste amateurisme en misschien is het maar beter zo. We worden er niet jonger op en sleuren met vliegenramen is elk jaar opnieuw een ambetante klus. Nu worden ze definitief op hun plaats verankerd.                                                                                                                                  

De voorbije weken vroeg ook de tuin onze aandacht. Het oogsten verliep bijzonder goed. De diepvriezers zitten boordevol en ook de voorraadrekken staan vol met gesteriliseerde groenten. Vooral de tomaten zijn een groot succes dit jaar. Allée, we hebben een mooie opbrengst dit jaar zelfs zo dat Anne heel even opperde dat er te weinig plaats was en ik mocht stoppen met plukken van groenten. het is ondertussen een heel stuk kouder geworden en ik vrees dat de groei van de groenten zal gestopt worden. Ik hoop stiekem op nog een paar warme weken zodat de meloentjes nog even kunnen dikken en rijpen. Er hangen er nog te veel om zomaar op te geven. De oogst van komkommers en courgetten is, zoals ook voor de boontjes, definitief voorbij. Naast de meloenen hoop ik nog op een aantal pompoenen, paprika's, pepertjes en misschien nog een tweetal kleinere aubergines. De spruiten zullen voor na de winter zijn evenals de ajuinen en prei. De tomaten geven niet op en dagelijks plukken we een handvol. De idee van Marc, een vriend uit Vlaanderen, om tomaten onder een doorschijnend dakje te planten is geweldig gebleken. Ik heb ze misschien wat te dicht bijeen gezet, wat het plukken minder gemakkelijk maakt, toch is het een weelde van groen en vruchten.       

We zijn klaar voor de herfst en zeker voor de winter. Deze zomer was top. Veel zon, geen te lange periodes van extreem hoge temperaturen en op tijd en stond hemelwater voor mens, dier en planten. Fijne momenten met plaatselijke en bezoekende vrienden, regelmatig een etentje onder ons twee of met vrienden, toffe uitstappen en de nog steeds voor ons zalige plaats op deze heuvel. Een plek van rust, stilte en genot, kortom een klein paradijsje in het groen op de flank van een kleine maar toch fascinerende berg.